Mama-mantra op papadagen

De eerste periode van een nieuw mensenleven is fascinerend. Van helemaal niks, of eigenlijk van twee keer een heel klein beetje, ontstaat in 9 maanden een compleet mens. Eeuwig respect voor de vrouwen die zonder fatsoenlijke handleiding een kind in elkaar kunnen knutselen. En dan voordat je het weet loopt de kleine, zit ze luid smakkend aan tafel en zwaait ze naar alles wat beweegt. En dan is het moment daar dat De Dame ineens ander geluid begint te produceren dan whaaaah, meeeeh en ggrrrtttt.

Een voorzichtig begin

De Dame zit op schoot te genieten van haar ogenschijnlijk zorgeloze leventje. Vol trots kijkt ze rond in haar koninkrijk. Stapels speelgoed, de gehele collectie van Little Dutch en de hele familie Pluis trekken voorbij in haar blikveld. Haar blik stopt bij haar moeder. Ze kijkt even goed, begint voorzichtig te lachen en terwijl haar ogen steeds meer beginnen te stralen rolt er iets uit haar mond dat verdomd veel weg heeft van ‘mama’.

De familie pluis is toeschouwer tijdens mama-mantra momentjes. Ook op papadag.

De dagen erna wordt het steeds duidelijker. Ze is blij met de uitbreiding van haar vocabulaire en schroomt niet om dit te pas en onpas in te zetten. Zodra De Dame wakker wordt gaat ze in haar bed staan, kijkt intimiderend in de camera van de babyfoon en begint te tetteren. Meteen schrik ik op omdat er ‘MAMA, MAMA, MAMA’ door de luidspreker van de babyfoon schalt.

De weken glijden voorbij en het mama beheerst ze perfect. Op aanvraag en bij zeer hoge uitzondering wordt er wel eens een voorzichtig uitstapje gemaakt naar papa, maar mama voert de boventoon en galmt als een mama-mantra door het huis.

Papadagen zijn geweldig

Het is een mooie woensdag. Woensdag is de dag dat ik de Dame geheel voor mezelf heb en niet hoef te werken. Vroeger zou ik de term papadag moeiteloos noemen, maar bij sommige mensen nodigt dit uit tot het roepen van ‘papadag? Het is toch ook nooit mamadag’ of ‘het hoort elke dag papadag te zijn’. Jawel. Als ik alleen ben met de kleine is het papadag en als mijn vrouw alleen is mamadag. Hetzelfde geldt voor omadag en gastouderdag. De enige uitzondering is dierendag.

Woensdag is mijn papadag en ik hou ervan!

Matige landing

Dus, op mijn papadag sprint De Dame vanuit de woonkamer naar de keuken. Vanwege haar gave om overal op te gaan staan en vervolgens uit te glijden maakt ze halverwege de keuken een dubbele axel met Rittberger afgerond met een spot. Bij de landing verzwikt ze haar enkel en ze begint onbedaarlijk hard te huilen.

Afsprong op mijn papadag beoordeelt met een 8

Na het beoordelen van deze combinatie van een 8, met uiteraard een punt aftrek voor de landing, ren ik naar haar toe om te troosten. Betraande ogen kijken me dankbaar aan, ze legt haar hoofd op mijn schouder en dan hoor ik ineens zachtjes ‘mama, mama’.

Verdorie zelfs op papadagen is het mamadag.

5 gedachten over “Mama-mantra op papadagen”

  1. Eigenlijk is het toch élke dag papa dag? Papa ben je toch 24/7? 😉
    Grapje!
    Heel leuk geschreven, geeft een mooi inkijkje in het vaderschap.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *