De dag die ik wist dat zou komen was bijna daar. Alles in het leven is eindig en dit geldt zeker voor zwangerschapsverlof. Omdat onze kleine meid vanwege een chronisch gebrek aan zelfstandigheid nog niet alleen thuis kon blijven, moesten we dus op zoek naar een vorm van opvang.
Liefhebben is (een beetje) loslaten
De dag dat beide ouders voor het eerst weer aan het werk gaan. De dag dat het liefste en mooiste meisje ter wereld even niet binnen handbereik is. De dag dat je blind moet vertrouwen op de goedheid van iemand anders, terwijl je diep van binnen weet (of in ieder geval hoopt) dat de opvang niet kan tippen aan je eigen ouderschap.
Het punt is duidelijk. Onze lieve meid zou binnenkort voor het eerst naar de opvang moeten. De keuze voor een opvang is belangrijk. Héél belangrijk. Daarom zijn we bij deze keuze grondig te werk gegaan. Middels het opgooien van een muntje hadden we de keuze gemaakt voor een gastouder. Hiermee vielen meteen alle kinderdagverblijven af. Dat scheelde al een hoop.
Gastouder selectieprocedure
Wat resteerde was een hele lijst met gastouders. De eerste selectie hebben we gemaakt op basis van de slogans die de verschillende gastouders gebruiken. Hiermee ging er een streep door de gastouders die teksten gebruiken als ‘Luier nat? Dan tien minuten met blote voeten op de kokosmat’ en ‘Bij huilen en gezeur ga je achter de buitendeur’.
Deze gastouder viel helaas buiten de boot De resterende gastouders hadden we uitgenodigd voor het uitleggen van hun pedagogisch beleid. Zelf zaten we omgedraaid met de rugleuning naar ze toe, met onze vingers rustend op een grote rode knop. Deze selectieprocedure zorgde weer voor een aantal afvallers.
Op naar de volgende ronde. Hierin stuurden wij de overgebleven gashouders naar de keuken om ons te verrassen met een waar spektakelstuk met als thema “Disney”. Na deze ronde hebben we weer afscheid moeten van een kandidaat, die overigens een prima Assepoester taart had gebakken. Maar dankzij het duivelse stiefmoeder lachje bij het serveren moest zij alsnog het veld ruimen.
De finale
Met de overgebleven kandidaten gingen we vervolgens richting Ameland. Dankzij de coronacrisis was het hier volkomen uitgestorven. Na een aantal zware beproevingen, het overslaan van de lunch en het avondeten bestaande uit 3 zelf gevangen garnaaltjes moesten wij een definitieve keuze maken. De eilandraad kwam bijéén en riep de gastouder van Het Vlindertje unaniem uit tot winnaar.
Ik ben nu al benieuwd naar de eerste opvangdag!
Hahaha, geweldig! Het blijft een avontuur.. Ik ben benieuwd hoe jullie de eerste dag zonder het kleine monstertje hebben overleefd!
De eerste dag is inmiddels te lezen…. https://hetlevenvaneenvader.nl/afscheid-nemen-bij-de-gastouder-bestaat-niet/
Als oma van een kleinkind, dat ongeveer net zo oud is als die van jou, herken ik de struggles van de ouders, om het juist te kiezen. Zij hebben juist voor een kinderdagverblijf gekozen, omdat dat zoiezo altijd open is. Ook bij ziektes van de eventuele oppas en ook in vakantietijd (meestal).
Haha mooi dat jullie zo secuur kiezen. Dat hebben wij ook zo gedaan. Maar de keuze was niet reuze in de tijd voor de corona in de stad.
Uiteindelijk kozen we voor een stukje omrijden en een zeer leuke opvang bij het ziekenhuis. Flexibele tijden en altijd open.
Liggend in een soort warmwaterbed keken de babies ook even naar een soort gekleurde waterbellen in een buis. Goed om de nekken te trainen;) Het was een mooie tijd voor haar. We kozen ook om onze werktijden te verkorten en aan te passen zodat ze niet iedere dag hoefde en nooit tot einde van de dag. Dat vond ik altijd zo zielig zo’n lange dag. Ja dat brengt offers maar ja, het duurt maar 4 jaar.. alles voor onze dochter;)
hahaha, wat een heerlijk blog! Goed te zien dat jullie serieus werk hebben gemaakt van de selectie procedure. Met schaamrood op de kaken beken ik dat ik gewoon ben afgegaan op de ervaringen van een mede-moeder
Gastouder met ijzeren hand, kan me niet voorstellen dat daar veel mensen voor opteren.
Dank je!! Dat is vast ook goed gekomen!
Zoals jij het omschrijft lijkt het nog bijna een makkelijke keuze 😉
hahahahah, wat leuk geschreven! Ik vond het zo moeilijk om haar achter te laten bij een kinderdagverblijf, daarom werd dat al snel een gastouder met wie ik heel blij ben.
Dank je! Hier ook heel bewust de keuze voor een gastouder gemaakt.
Wat leuk geschreven! Ze zal het vast leuk vinden bij de gastouder.
Dank je! Ze vindt het inderdaad geweldig!
https://hetlevenvaneenvader.nl/afscheid-nemen-bij-de-gastouder-bestaat-niet/
Pingback: Tijd Is Relatief | Het Leven Van Een Vader