De heer des huizes is inmiddels ruim één jaar oud. Onder licht protest van zijn ouders heeft hij besloten dat twee slaapjes aanstellerig gedrag van baby’s is. Hij is geen baby. Hij is een dreumes. Dan is één slaapje overdag meer dan genoeg. Dit is tenminste wat wij opmaken uit driftig vingerwijzen en kreten in een taal waarvan wij nog niet hebben ontdekt welke dit is. Wij gokken op een inheems Afrikaanse taal.
Energievretende powernap Meer lezen »
Het begon allemaal onschuldig. Nieuwsgierig schuifelde de kleine man in de richting van de kerstboom. Met ogen vol bewondering nam hij de hele kerstboom in zich op. Het duurde niet lang of zijn nieuwsgierige vingertjes vonden hun weg in de richting van de glimmende kerstballen. Vanaf dat moment escaleerde het.
De strijd van een kerstkind Meer lezen »
Jij moet verstoppen! De Dame zit duidelijk in de fase van heldere communicatie. Het is zondagochtend om 08.15. Zelf sta ik nog midden in de woonkamer in mijn koffie te roeren en moet dus haast maken. Vanuit eerdere ervaringen weet ik dat een eenmaal gestart spel verstoppertje onmogelijk te onderbreken is.
Wie niet weg is, is gezien. Meer lezen »
Kinderen hebben betekent constante strijd. Strijd tegen het slaapgebrek, strijd tegen de vieze luiers en strijd tegen het nieuw opgelegde ritme. Maar kinderen betekent ook onderlinge strijd. Ouderwetse rivaliteit. Niemand zal dit openlijk toegeven, maar stiekem wil je gewoon de allerleukste zijn.
De Senegalese verrassing Meer lezen »
Tegen 16.00 begin ik mij echter zorgen te maken. De Dame doet een soort omgekeerde Ramadan en weigert te eten als de dag langzaam richting zonsondergang gaat. Vooral voor groente haalt ze letterlijk haar neus op. Met een ferme nee schuift ze steevast haar bord naar de andere kant van de tafel. Dit onder het mom van ‘Ik eet geen groente en ik wens het ook niet zien’.
Een tomaat is groente Meer lezen »