Zelf ben ik groot fietsliefhebber. Een goede voorbereiding is hierbij het halve werk. Dit begint bij insmeren van de benen met een lekkere olie, het uitzoeken van de perfecte outfit en zorgen voor voldoende eten en drinken. Vervolgens kan ik volledig gesoigneerd opgaan in een mooie etappe van de Tour de France terwijl ik nonchalant de borrelnoten met een boogje in mijn mond laat belanden.
En ja, natuurlijk fiets ik zelf ook wel. Na een korte mooi-weer-wielercarrière heb ik mijzelf toegelegd op iets-minder-mooi-weer mountainbiken. Uiteraard wil ik onze Dame graag besmetten met dit overzichtelijke en beperkte fietsvirus.
De elektrische mamafiets vindtocht
De Dame kan al prima lopen, maar om ook verder te komen dan de eigen oprit is fietsen ideaal. Dus we gaan op Marktplaats op zoek naar een mooie mamafiets met kinderzitje. Uiteraard een elektrische mamafiets. Want volgens de laatste berichten moet iedereen uiteindelijk toch geloven aan elektrisch rijden.
De fiets was verbazingwekkend snel gevonden. Een moeder met vroegere fietsambities had de hoop op betere tijden opgegeven en daarom stond haar net ingereden elektrische mamafiets met kinderzitje online. Meteen toeslaan en even later stond de fiets in onze tuin te shinen. En daarmee waren alle ingrediënten voor een fietstocht aanwezig. Een fiets, kinderzitje en (niet geheel onbelangrijk) kind.
Spoedcursus fietsen en in de gordels
Na enige theoretische uitleg waarbij de Dame begrijpend knikt weet ze nu alles over cadans, chasse patate, demarreren en uiteraard ergens een snok aan geven. Gemotiveerd kijk ik de Dame aan, haar blik vindt de mijne en ik zie een goedkeurend knikje. Tijd om te gaan!
Ik slinger De Dame in het fietsstoeltje en zoek naar de gordels. Verdorie, ze zit bovenop de gordels. Ik haal De Dame weer uit haar zitje en haal de gordels uit haar stoeltje. Ik zet haar weer in het zitje, maar nu zitten de gordels gedraaid. De Dame moet nog even wachten terwijl ik de gordels uit de knoop haal. Na een kwartiertje puzzelen is het stoeltje er klaar voor! Ik zet De Dame erin en snoer haar vast. Met een kwieke sprong zet ik mezelf in het zadel en daar gaan we. Het is koers!
Vol gas op de elektrische mamafiets
Met de trapondersteuning op standje honderd jagen we door het Drentse land. Dankzij De Dame voorop zit ik heerlijk uit de wind. Onderweg laten we samen bejaarden, onoplettende wandelaars en (door matig elektrisch fietstalent) onszelf schrikken. Na een beetje links en een beetje rechts komen we ineens in een schitterend natuurgebied. Door de schoonheid hiervan zijn we beiden stil.
We stoppen en turen over het water. Ineens schiet uit het niets een grote reiger omhoog. De vinger van De Dame volgt zijn vlucht terwijl ze op gedempte toon “Die, die” stamelt. Samen genieten we van de natuur, de stilte en de rust om ons heen om even later weer samen te schreeuwen op een van de vele hobbelwegen die Drenthe rijk is.
Wie döt ons wat
En met elke keer dat de trappers rond gaan geniet ik meer. Af en toe buig ik voorover en geef De Dame tijdens het fietsen een dikke kus op haar koppie. Met een grote glimlach fietsen we door. En ik kan alleen maar denken:
Wie döt ons wat
Wie döt ons wat
Wie döt ons wat vandage
We heb’n de banden vol met wind,
Nee we heb’n niks te klagen.
Toevallig zat ik gister nog te kijken naar elektrische fietsen. Heb een hekel aan tegen de wind in fietsen en in Flevoland waait het áltijd! Toch wel fijn als je dan een beetje vals kan spelen. 🙂
Heerlijk zo fietsen! Zo kun je ook wat verder komen met de fiets.
Heerlijk met kind op de elektrische fiets! Vele mooie plekken bewonderen. Bij mij zijn ze inmiddels te zwaar om achterop te zitten. Maar heb goede herinneringen aan de samen op de elektrische fiets eropuit tijd.