Koffie. Wat zou ik zijn zonder koffie?
Koffie helpt mij de slaap te verdrijven. Is mijn gezelschap als ik verder alleen ben met mijn gedachten. De geur van koffie doet mij denken aan thuis, aan mijn geliefden. De kringen in de tafel zijn herinneringen. Herinneringen aan onze verdomde kraamhulp die geen onderzetter gebruikte voor haar eigen gezette kop thee terwijl ik op de bank met een huilende baby op mijn arm zat te snakken naar een kop koffie. Maar ik dwaal af…
De strijd met groente
Onze Dame is alweer twee jaar oud en op de woensdag hebben wij tweetjes het rijk alleen. En onze Dame is een kieskeurige eter, een fijnproever zo u wilt. Ze weigert alles wat groente is, op groente lijkt of in de buurt van groente is geweest te eten. Uiteraard ken ik zelf inmiddels het belang van groente en daarom besluit ik haar negatieve voedingspatroon rigoureus te doorbreken.
Urenlang speur ik het internet af, lees boeken en begeef mij op zeer actieve moederfora onder de schuilnaam KoffieDame85. De verzamelde informatie zet ik om in een concreet actieplan; beter bekend onder de codenaam ‘operatie Boon’. Een uiterst geraffineerd plan om de Dame aan de groente te helpen. Aan het eind van dit programma van 7 weken snakt ze naar sperziebonen, kun je haar ’s nachts wakker maken voor tuinbonen en wil ze bij de Japanner alleen nog maar Edamame bonen i.p.v. kipnuggets.
De eerste belangrijke stap is een goede kennismaking met de boon. Hierbij zoek ik naar een boon met het meest toegankelijke mondgevoel. Het was moeilijk maar uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt. Het programma begint met de Arabicaboon.
De bonenboer
Op een mooie woensdag togen we naar mijn favoriete bonenhandel, De Klasbak in Zuidlaren. Zelf bestel ik een dubbele espresso en De Dame krijgt een babyccino. Om het groente spektakel helemaal af te maken bestellen we ook een groot stuk carrotcake. Met pen en notitieblok in de aanslag aanschouw ik het moment en schrijf alle bevindingen op. Het is een goede eerste sessie. Vele sessies volgen en worden steeds boven verwachting goed doorstaan. De geur van vers gebrande bonen doet haar van enthousiasme wippen op haar voervoetjes en de carrotcake gaat steeds tot de laatste kruimel op.
Terug naar de tekentafel
Dan is het zondagochtend aan het einde van week 7 van Operatie Boon. De zon komt net boven de horizon en verlicht de achterkant van de gordijnen van de slaapkamer van De Dame. Het moment om kenbaar te maken dat ze wakker is. Een luid PAPA MAMA PAPA MAMA weerklinkt door ons huis. Slaapdronken loop ik naar haar kamer en zie door de spleetjes van mijn ogen De Dame in haar bedje staan. Ze kijkt me aan en roept ‘KOFFIE?’
We lopen de trap af, ik maak koffie en schuim melk op. Met z’n allen genieten we van het steeds wakkerder worden. En door de koffiekringen heen zet ik een grote streep door Operatie Boon.
Groente komt later. Nu eerst koffie.
