Het is weer die tijd van het jaar waarin de meeste huizen zijn omgetoverd tot winterwonderlanden en waarbij de kerstboom het stralende middelpunt vormt. Maar bij ons is het ook de tijd van het jaar waarin de kleine man heeft besloten dat de kerstboom meer is dan een decoratief stuk groen in de woonkamer. Het is de tijd van het jaar waarin de hoek van de kamer ineens wordt omgetoverd tot een verticale ballenbak!
De ontdekking van de kerstboom
Het begon allemaal onschuldig. Nieuwsgierig schuifelde de kleine man in de richting van de kerstboom. Met ogen vol bewondering nam hij de hele kerstboom in zich op. Het duurde niet lang of zijn nieuwsgierige vingertjes vonden hun weg in de richting van de glimmende kerstballen. Vanaf dat moment escaleerde het. .
De kleine man sloop naar de boom en had blijkbaar een voorliefde ontwikkeld voor het balanceren op zijn teentjes. Als een ballerina stapte hij rondjes om de kerstboom. Af en toe draaide hij zijn hoofd en keek vol ondeugd achterom. Alsof hij wilde zeggen: “Ze roepen mij papa. De kerstballen roepen mij!”
Zo begon de ontmanteling van de kerstboom. Elke keer als ik dacht dat alle ballen weer veilig waren opgehangen, bewees de kleine man mijn ongelijk. Dan hoorde ik een enorme schaterlach en even later kam de kleine man de hok omstormen met een kerstbal in zijn knuistjes.
Verspreiding van de kerstgedachte
Zijn vastberadenheid en pure vreugde terwijl hij één voor één de kerstballen uit de boom roofde, maakten het onmogelijk om niet te lachen. En misschien is dit achteraf wel de beste kerstversiering die wij ooit hebben gehad. Versiering die vreugde, plezier en de kunst van het relativeren brengt. De kleine man die bal voor bal de kerstgedachte verspreidt.
Mooier had ik niet kunnen wensen.
